Anormalken her şey daha sahi.
Kırılan kemiğin duyulmaz sesi,
Bir kalp kırılsa fizandan alırsın haberi.
Bir varsın bir de yok,
Kimleyken varsın kimseyken yok.
Karnın mı hep tok yoksa
Açlığa alıştığından mı halin yok.
Dürüldü kağıt edildi söz,
Çıkarıldı ağızlardaki tüm baklalar.
Şimdi herkes daha mı çıplak,
Dağıtılan maskelerin sonu yok.
Duyulur mu sesin uzaklardan,
Kim duydu ki yakınlardan.
Mesafeler hep bi görece,
Kime duyurduğun ve ne söylediğin.
Eder uzağı yakın yakını uzak,
İsterse yakınlaşır uzakken,
İstemezse zaten yakın da uzak.
Hiç yorma kendini ucuz hesaplarla,
Boğma ruhunu ruhsuz bedenlerle.
Bedeninde mutluysa ruhun,
Bulur kendi gibi ruhları farklı bedenlerde.
Eden bulur dünyası,
Bulmadan edeni anlamazsın.
Anladığını sandığın onca hadise,
Her gün şaşırtır seni bilahare...
Yorum Gönder