Savaş ve Yolda Ol


İstiyorlar ki bilindik yolların dışına çıkmayalım. Herkes hangi yoldan gitmişse biz de o yolu takip edelim. Böyle yapmadığımızda hor görülmeye, eleştirilmeye ve belki de kınanmaya başlıyoruz. Bu insanlar, ailenin, toplumun onlara dayattığı yolu istemeyerek ya da istemediklerinin farkında bile olmayarak yürümüş insanlar oluyor genellikle. Olması gerekenin onlara dayatılan şey olduğunu düşünerek yaşamış ve kendi yolunu seçmenin ne demek olduğunu dahi bilmeyen insanlar. Tıpkı benim gibi kendi yolunu kendisi çizmek arzusunda olanları gördüklerinde, gemiyi kıyıya yanaştırıp yanaştıramadığımıza odaklandıkları ama dalgalarla nasıl mücadele ettiğimizi bilmedikleri veya görmezden geldikleri için kendilerine yapılanları yapmaya başlıyorlar. Bize bir yol çizme telaşı ile yanıp tutuşuyorlar. Bilindik yollara sapmamızı ve o yolların dışına çıkmamamızı öğütlüyorlar. Kendilerinin cesaret edemediğini cesaret edenleri gördüklerinde, desteklemek akıllarına gelmediği gibi bilirkişi edasıyla yaptıkları konuşmalarla köstek olduklarının da farkına varmıyorlar. Yıllar sonra yanlış yaptıklarını anladıkları ve bu durumu kendilerine itiraf etmekten korktukları için yaşadıklarının üstünü bu sayede örtmeye çalışıyorlar belki de. Ama biliyorum ki içten içe benim gibi olanlara hayranlık duyuyorlar. Kendimle konuşmak insanlarla konuşmaktan daha iyi geliyor bana. Onların hikâyelerini kendimce yorumlamak ve sonunda kendimi destekleyici sonuçlar çıkarmak rahatlatıyor beni.  Onlar konuşmaya başladıklarındaysa ağızlarından çıkan kelimeler içimdeki umuda saldırıyor. Kulaklarıma parola koymak geliyor içimden. Parolamı bilmeyen kelimeler giremez içeri. Benim parolam bir tutam anlaşılabilmek. Kendi kendime kendimle olan savaşımı verirken dışarıdan gelen seslere olabildiğince tıkıyorum kulaklarımı. Bu savaş, kendi hayatımın mimarı olma savaşı. Kendinle konuşuyorsun öyleyse varsın diyorum kendime. Hayallerimin peşinden güneşin her gün batsa da yeniden doğmakta gösterdiği kararlılıktan ilham alarak yoluma devam edeceğim diyorum. İçimden bir yerlerden bir ses onaylıyor beni, tüm ruhumla hissediyorum.

Post a Comment

Daha yeni Daha eski