İlham

Sigaramı yaktım

Kitabımın sayfasını açtım
Geliyor ilham hiç sormadan
Dökülüyor emirler zihnimden kalemime
Kalp eşlik ediyor hiç sormadan
Mantık her zaman pusuda bekliyor
Dünyaya geldim bugün
Bir hiçliğin ortasında buldum kendimi
Ne olacaktı dünüm ya yarınım?
Bir bilinmezin ortasında kaldım tekim
Kalabalıklar içinde yalnız kendimim
Kendimleyken bir o kadar da herkesim
Dolan zaman yaşıyorken bilinmez
Ne zaman düşersek o zaman hatırlanır
Vakit geçiyor bir hayli bak önüne durmadan
Ardını da kolla ona hapis olmadan
Zahmetsiz geçmez ömür
Sev onu hiç durmadan
Aşık oldun mu birisine
Sev onu hiç yılmadan
O dur gerçek aşk
Seni istemesede duyulan saf ve has olan...