Farklı

Sürünüyoruz, sürünürken duruluyoruz.
Dura dura yol alınmaz.
Çabalıyoruz, çabamız samimi.
Gelir arkadan cesaret.
Harbi doldum.
Boşalttım içimi de soğumadı yüreğim.
Kalbim esir birinin elinde.
Gözlerim hep onun peşinde.
Gözler yollarını, yollarım da engeller hep. Yoruldu dizlerim düşmekten, usanmadım.
Bilirsin;
Kalktığında ayağa tekrardan
Herkesin manzarası farklı bakıp gördüğü.
Herkesin düşündeki farklı kurup durduğu.
Herkesin kalbi var ama attıranı farklı.
Attırabilen olmak ise eşsiz.
Yaşananlar aynı gibi gözüksede hikayelerden,
Hepsi bir parmağın izleri kadar farklı.
Beden herkese aynı gibi gözüksede ruh öyle mi?
Ruhlarının uyuştuğu bedenler nerede olursa olsun bulur mu birbirini?
Bulmadan kim nasıl bilebilir ki bunu?
İçimi kemirirken sorular, cevap arama zahmetinden de uzak duruyorum.
Ona ulaşmadan bulacağım her cevap yeni bir belirsizlikten doğan sorudan başka bir şey olarak dönmeyecek bana.
Sorularımı onunla paylaşsam vereceği cevaplar hoşuma gitmeyecek belki ama ruhlarımız eğer tanışmışlarsa öncesinde hemen ısınacağız birbirimize. Sorduğum soru da cevap bulmuş olacak böylelikle.
Ya sonra peki, sonra her şey bitmiş mi olacak yoksa daha yeni mi başlayacak?