Yaşarken geçmişte
Kaçırdın bugünü
Yaptığın hatalar
Aydınlatamadı önünü
Düşünürsün şimdiden
Ne olacak yarınım
Bilemezsin yarını
Sen bak bugüne
O da gitmeden
Tut ellerinden
Sıkıca sarıl
Yaşa bugünü
Sanma ki sana mahsus bu satırlar
Görüp duymadığın onlarcası var
Var farkına hayatının
Ondan elinde bir tanecik var
Benzer tüm hayatlar birbirine
Bir o kadar da benzemez kimse kimseye
Herkes kendi yaralarınca
Bırakır izlerini ardında
Hatıralar birikir günden güne
Zaman dolar öğrete öğrete
Yaş alırız istemeye istemeye
Doğduk yaşadık gidiyoruz ölmeye
Ağlarken içimiz güldü yüzümüz
Mutluyken an çok kısa sürdü
Tam bulduk derken neşemizi
Başımıza yeni bir çorap örüldü
Yalan dünya dedik vurduk saza
Kıymet bilmedik ara sıra
Sefasını sürdük ama cefa çektik çokça
Hayata meydan okurcasına
Her gelen yolcunun son durağıdır
Kalıcı sanılan dönen dünya
Varmak için içinde yaşanılır
Ölüm denen yeni bir uyanışa
Virgüllerle yaşadığımız hayat
Bir gün noktalanacak
Hepimizin nokta kadar olduğu bu evren de
Bizi yutup unutacak
Yorum Gönder