Neşem ise bir hayli kaçık...
Yüzüm, solgun dolaşır ortalıkta.
Gözlerim, eskisi gibi görmüyor.
Zihnim, vicdanımın altında eziliyor.
Yüreğimle kalbim, birbirine küsüyor.
Kendim, kendimden beziyor.
Sinirlerim geriliyor.
Damarlarım büyüyor.
Kalemlerim küçülmüş, tutamıyor ellerim.
Kağıtlarım dolmuş, taşıyor düşüncelerim.
Zihnimin en derinine gömülü,
Alkolün bile ulaşamadığı yerde,
Susturamadığım onca düşünce,
Peydah oluyor her gece...
Düşüncelerim öyle yük ki bana,
Denize düşsem en dibe batarım.
Zihnimin gürültüsünden,
Duyamıyorum kendimi.
Bilmiyorum istediğim ne?
Arzularım gerçekten benim mi?
Hemen sağ sütunda Doğan Cüceloğlu'nun sözüne takıldı gözüm: " Varmakta değil yaşamın amacı yolculukta." Ne güzel demiş, yolculuğun her türlü hali var; Bazen sevinçle yol alınır, bazen hüzünle. Elimizde değildir bazı anlar, bazı duraklar da belli değildir.
YanıtlaSilBu güzel, anlamlı şiiri yazan , düşünen beyin işleyişi aksamadan sürüyordur, belki yürek biraz incinmiş, kırılmıştır.
Sağlıkla, umutla nice yolculuklara...
Hoş geldiniz öğretmenim çok da güzel dediniz elimizde değildir bazı anlar ve belli de değildir bazı duraklar... aksamadan sürüyor bazen yük bazen güç olarak🙂🙏
SilBazen kendi duygularımıza yabancılaşır hatta unuturuz. Kaleminize sağlık.
YanıtlaSilHaklısınız, teşekkürler🙏
SilYorum Gönder