Ayna

 


Nasıl bakarsan, öyle görürsün.
Ne düşünürsen kendinle onu gösterir kendine.
Aynaya her bakan kendini kendi gibi görmez.
Kimi dev aynasında görür kimi olduğundan aşağıda.
Kimi tevazu gösterir kimi burnu bir karış havada.
Aynada kendine bakmak, cesaret ister bir yandan.
Kendini hatırlarsın, kalabalıkların arasından.
Yüz hatların ilişir aklına, düşünürsün aldığın yaşları.
Neydim be dersin ne oldum dersin.
Memnunmuyum diye, sorarsın kendinden.
Bugünümden, halimden.
Bir ayna, aynadan fazlasıdır bazen.
Saçım nasıl diye bakarken, hayatı sorgularsın.
Kendinle yüzleşmen gerektiğini hatırlarsın.
Kalabalıklara karışıp oyalandığından,
Kendinle konuşmaktan kaçtığından,
Yalnız kalmaktan korktuğundan,
Durursan düşeceğini bildiğinden,
Aynalara da bakamaz oldun.
Gözlerinin içine içine bakabildiğin tek yer aynalar.
Seni, kendinle buluşturanlar onlar.
Hatırladın kendini. Uzun uzun bak gözlerine.
Farkına var kim olduğunun, olmak istediğinin.
Kaçma artık kendinden, barış aynalarla.
Zorla barıştıklarından daha nettir aynalar...

4 Yorumlar

  1. Aynaları çok severim:) Olduğu gibi gösterir her şeyi:) Birkaç sene önce öyle uzun uzun bakamıyordum aynaya ama sonrasında okuduğum bir kitap sayesinde birkaç çalışmayla gözlerimin içine korkmadan bakmayı öğrendim diyebilirim:)
    Yine kendimden bir parça bulduğum bir yazı:) Kaleminize sağlık:)))

    YanıtlaSil
  2. Aynalar yalan söylemez. :)
    Aynadan yansıyanları çok güzel ifade etmişsiniz. Paylaşım için teşekkür ediyorum. Emeğinize sağlık olsun.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Daha yeni Daha eski